سلامت روانی ورزشکاران نخبه ایرانی

زمینه و هدف: بهداشت روان یکی از موضوعات بسیار مهمی است که توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. ازآنجایی‌که جسم و روان به طور متقابل بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند و سلامت این دو، سلامت عمومی انسان را در برمی‌گیرد؛ لذا شناخت تأثیرات دائمی این دو بر یکدیگر ضروری است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف توصیف سلامت روانی ورزشکاران نخبه ایران انجام شد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر توصیفی، از نوع پیمایشی است. ویژگی‌های مربوط به پنج عامل بزرگ شخصیت با استفاده از آزمون نئو(Neo-ac Questionnaire)، شش عامل هیجان‌خواهی با استفاده از آزمون زاکرمن(Zuckerman test to measure sensation seeking) و پنج عامل سلامت روانی با استفاده از آزمون سلامت عمومی(General Health Questionnaire-۲۸) در ۲۹۵ ورزشکار حاضر در اردوی سال ۲۰۱۳م در گروه‌های ملی بررسی شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد نمرات استاندارد روان‌رنجوری(۵۰ درصد) بیشتر ورزشکاران نخبه، متوسط، اما نمرات استاندارد برون‌گرایی (۹۷ درصد)، گشودگی(۹۷ درصد)، توافق‌پذیری(۸۷ درصد) و با وجدان بودن(۶۰ درصد) بیشتر آن‌ها بالا بود. نمره هیجان‌خواهی بیشتر ورزشکاران، متوسط(۷۰ درصد) ارزیابی شد. میانگین نمرات استاندارد ورزشکاران نخبه در هر چهار مقیاسِ سلامت روانی، متوسط و بهتر از آن بود(۴۶ تا ۷۸ درصد). نتیجه‌گیری: از مجموع یافته‌های تحقیق حاضر می‌توان نتیجه گرفت که وضعیت ورزشکاران نخبه ایرانی از نظر مؤلفه‌های هیجان‌خواهی و سلامت روانی مطلوب است، اما از نظر نمرات روان‌رنجوری، این ورزشکاران به آموزش نیازمندند. طراحی برنامه‌های آموزشی برای مؤلفه روان‌رنجوری ورزشکارانِ نخبه ضروری به نظر می‌رسد. همچنین، تعدیل شرایط تمرینی و آموزش مهارت‌های زندگی به بهتر شدن نمره روان‌رنجوری آنان کمک خواهد کرد.